ബുധനാഴ്‌ച, സെപ്റ്റംബർ 01, 2010

ശൂന്യത



മാനസ വൃന്ദാവനത്തില്‍ ഇനി-
ശ്രുതി മീട്ടും വീണകമ്പികള്‍  കാണില്ല.
കൂകി  മുഴക്കും കുയിലുകള്‍ 
കൂ...കൂ...നാദം നിര്‍ത്തി എങ്ങോ പോയ്‌.
പാതിരാവില്‍ വിരിയും പാരിജാതം
ഇനി മിഴികള്‍ കൂമ്പി നില്‍ക്കും.
വണ്ടുകള്‍ മധുകണം വറ്റിയ
പൂവിനു ചുറ്റും ഭ്രാന്തമായ് അലയുന്നു.
ഒരു കുഞ്ഞിളം കാറ്റ് പോലും 
ഈ മാര്‍ഗ്ഗമദ്ധ്യേ ഇനി വീശുകില്ല.
മരണം കാത്തു നില്‍ക്കും 
മൂക സാക്ഷിയായ്  ചിത്തം.